MAŁY KATECHIZM


Aniele Boży

Aniele Boży, stróżu mój, a Ty zawsze przy mnie stój. Rano, wieczór, we dnie, w nocy bądź mi zawsze ku pomocy. Strzeż duszy, ciała mego, zaprowadź mnie do żywota wiecznego. Amen.

 

 

Ojcze Nasz (Modlitwa Pańska)

Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.

 

 

Zdrowaś Mario (Pozdrowienie Anielskie)

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś, Ty, między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.



Wierzę w Boga (Skład Apostolski)

Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego, stamtąd przyjedzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.



Pod Twoją obronę

Pod Twoją obronę uciekamy się Święta Boża Rodzicielko. Naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać. Panno chwalebna i błogosławiona, o Pani nasza, orędowniczko nasza, pośredniczko nasza, pocieszycielko nasza z Synem Swoim nasz pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.



Dziesięć Przykazań Bożych

1.      Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.

2.      Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.

3.      Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

4.      Czcij ojca swego i matkę swoją.

5.      Nie zabijaj.

6.      Nie cudzołóż.

7.      Nie kradnij.

8.      Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

9.      Nie pożądaj żony bliźniego swego.

10.  Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

 

Przykazania Kościelne

1.      W niedzielę i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej o powstrzymać się od prac niekoniecznych.

2.      Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.

3.      Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą.

4.      Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach.

5.      Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.

 

 

Główne prawdy wiary

1.      Jest jeden Bóg.

2.      Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze.

3.      Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.

4.      Syn Boży stał się człowiekiem, umarł na krzyżu i zmartwychwstał dla naszego zbawienia.

5.      Dusza ludzka jest nieśmiertelna.

6.      Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

 

 

Trzy Cnoty Boskie

1.      Wiara

2.      Nadzieja

3.      Miłość

 

 

Siedem Sakramentów Świętych

1.      Chrzest.

2.      Bierzmowanie.

3.      Eucharystia.

4.      Pokuta.

5.      Namaszczenie chorych.

6.      Kapłaństwo.

7.      Małżeństwo

 

 

Siedem darów Ducha Świętego

1.      Mądrości

2.      Rozumu

3.      Rady

4.      Męstwa

5.      Umiejętności

6.      Pobożności

7.      Bojaźni Bożej

 

 

Warunki sakramentu pokuty

1.      Rachunek sumienia

2.      Żal za grzechy

3.      Postanowienie poprawy

4.      Szczera spowiedź

5.      Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu

 

 

Siedem grzechów głównych

1.      Pycha

2.      Chciwość

3.      Nieczystość

4.      Zazdrość

5.      Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu

6.      Gniew

7.      Lenistwo

Tajemnice Różańca Świętego

CZĘŚĆ RODOSNA
1. Zwiastowanie Matce Bożej
2. Nawiedzenie Świętej Elżbiety
3. Boże Narodzenie
4. Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni
5. Znalezienie Pana Jezusa w Świątyni

CZĘŚĆ ŚWIATŁA
1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
2. Objawienie siebie na weselu w Kanie Galilejskiej
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
4. Przemówienie na górze Tabor
5. Ustanowienie Eucharystii

CZĘŚĆ BOLESNA
1. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
2. Biczowanie Pana Jezusa
3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
4. Droga Krzyżowa Pana Jezusa
5. Pan Jezus umiera na Krzyżu

CZĘŚĆ CHWALEBNA
1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
3. Zesłanie Ducha Świętego
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
5. Ukoronowanie Matki Najświętszej na Królową Nieba i Ziemi

 

 

Pacierz składa się z następujących modlitw:

 

  1. Znak Krzyża.
  2. Ojcze nasz.
  3. Zdrowaś Maryja.
  4. Wierzę w Boga.
  5. Dziesięć Przykazań Bożych.
  6. Dwa Przykazania Miłości.
  7. Aniele Boży.

 

Ks. Stanisław Hołodok

 

PRZYKAZANIA KOŚCIELNE

Przez przykazania kościelne należy rozumieć pewne nakazy Kościoła, które określają religijno-moralne zobowiązania chrześcijan (w naszym wypadku — katolików) i mają na uwadze osiągnięcie przez nich życia wiecznego. Katalog przykazań kościelnych (najczęściej obejmuje pięć przykazań) nie jest zbyt stary i sięga późnego średniowiecza. Pierwszy o przykazaniach kościelnych mówił w swoim nauczaniu św. Antonin (Wenecja, 1477). Komentujący przykazania kościelne teologowie uważali, że są one dla nas poważnym zobowiązaniem. Wspomniany św. Antonin, w Polsce, np. bp Henryk Kossowski, podkreślali, ze obowiązują nawet pod sankcją grzechu ciężkiego. W dotychczasowej, znanej nam formie, przykazania kościelne, w liczbie pięciu, zostały ustalone przez biskupów polskich w roku 1948. Do problematyki przykazań kościelnych nawiązano w Katechizmie Kościoła Katolickiego z 1992 r. (KKK). Czytamy w nim, że przykazania kościelne odnoszą się do życia moralnego, które łączy się z życiem liturgicznym i czerpie z niego swoją moc. W Katechizmie znajdujemy pouczenie, że charakter obowiązujący tych przykazań jest potrzebny w tym celu, abyśmy mieli „zagwarantowane minimum ducha modlitwy i wysiłku moralnego we wzrastaniu miłości Boga i bliźniego” (KKK 2041). Katechizm zamieszcza pięć przykazań kościelnych i krótko tłumaczy ich znaczenie dla nas. Poza katalogiem przykazań zamieszczono zdanie przypominające o obowiązku wiernych odnoszącym się do troski „o materialne potrzeby Kościoła” (KKK 2042-2043).

Polscy biskupi ustalili w oparciu o naukę Katechizmu Kościoła Katolickiego nową wersję przykazań kościelnych dla Kościoła w Polsce. Ks. Kardynał Józef Glemp, Prymas Polski, wysłał 18 VII 2001 r. do Kongregacji Nauki Wiary ustaloną wersję przykazań z prośbą o jej zatwierdzenie. Pozytywna odpowiedź nadeszła od Prefekta tejże Kongregacji, Kardynała Josepha Ratzingera 22 V 2002 r. Kardynał Ratzinger sugerował bardziej sprecyzować wykładnię IV przykazania dotyczącego postów i powstrzymania się od udziału w zabawach w okresach pokuty.

Pragniemy w niniejszym opracowaniu przyjrzeć się nowej wersji przykazań kościelnych i przybliżyć ich znaczenie dla nas.

I.                   W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymać się do prac niekoniecznych.

Przykazanie to domaga się od wiernych udziału w celebracji Eucharystii, na której gromadzi się wspólnota wierzących, aby upamiętnić zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa. Kodeks Prawa Kanonicznego wyjaśnia, że nakazowi uczestniczenia we Mszy Świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest ona odprawiana w obrządku katolickim bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego (KPK, kan. 1248 § 1). Oprócz niedzieli mamy obowiązek uczestniczyć w Eucharystii w następujące uroczystości: Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (1 I), Objawienia Pańskiego (6 I), Wniebowstąpienia Pańskiego, Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało), św. Piotra i Pawła (29 VI), Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 VIII), Wszystkich Świętych (1 XI), Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 XII) i Narodzenia Pańskiego (25 XII). Nie wszystkie te dni świąteczne są wolne od pracy lub zajęć szkolnych. Dlatego też jest dyspensa od uczestnictwa we Mszy św. dla tych osób w uroczystość Objawienia Pańskiego, Wniebowstąpienia Pańskiego, św. Piotra i Pawła oraz Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Drugim obowiązkiem dnia niedzielnego i świątecznego jest powstrzymanie się od wykonywania takich prac i zajęć, które utrudniają oddawanie czci Bogu, przeżywanie radości właściwej Dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego wypoczynku duchowego i fizycznego (KPK kan. 1247).

II.              Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.

W tym przykazaniu chodzi o nasze przygotowanie się do pełnego udziału w Eucharystii przez przyjęcie sakramentu pojednania, czyli przystąpienia do spowiedzi świętej tzw. wielkanocnej, którą możemy odbyć od Środy Popielcowej do uroczystości Trójcy Przenajświętszej włącznie. Obecnie ta uroczystość jest już poza okresem wielkanocnym. Do roku 1970 kończyła oktawę uroczystości Zesłania Ducha Świętego należącą jeszcze do okresu wielkanocnego. U nas w Polsce z tej tradycji w dalszym ciągu jeszcze korzystamy.

III.            Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą.

Obowiązek ten określono na Soborze Lateraneńskim IV w roku 1215. Wówczas wierni bardzo rzadko przystępowali do Komunii Świętej, najczęściej raz w roku. Papież Innocenty III, kierujący w/w soborem, chciał utrzymać to minimum i dlatego zobowiązał katolików, aby w okresie Paschy przystąpili do Komunii Świętej. Obowiązuje to nas również obecnie i zadość czynimy temu obowiązkowi w tym czasie, jaki jest przewidziany dla spowiedzi świętej wielkanocnej. Oczywiście jesteśmy zachęcani do częstego przystępowania do Stołu Pańskiego, bowiem pełne uczestnictwo we Mszy Świętej polega na przyjęciu Chrystusa w Eucharystii. Papież Jan Paweł II w odnowionym po Vaticanum II Kodeksie Prawa Kanonicznego (1982) pozwolił nawet na dwukrotne przystępowanie do Komunii Świętej każdego dnia. Przy ponownym przyjmowaniu Komunii Świętej zostaliśmy zobowiązani do uczestnictwa w całej Mszy Świętej.

IV.            Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach.

W odniesieniu do tego przykazania Episkopat Polski wyjaśnia (12 VI 2002), że wszyscy wierni winni czynić pokutę. W celu wyrażenia tej pokutnej formy pobożności chrześcijańskiej Kościół ustanowił dni i okresy pokuty. W tym czasie każdy wierzący powinien szczególnie praktykować czyny pokutne służące nawróceniu jego serca, co należy do istoty pokuty w naszym Kościele.

Powstrzymywanie się od zabaw, jak to podkreśla Kongregacja Nauki Wiary, sprzyja opanowaniu instynktów i wolności serca. Powstrzymanie się od zabaw obowiązuje we wszystkie piątki i w okresie Wielkiego Postu. Czynami pokutnymi są: modlitwa, jałmużna, czyli uczynki pobożności i miłości, umartwienie przez wierniejsze wykonywanie naszych obowiązków, wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post (raz jeden wolno nam najeść się do syta — pokarmy postne). Czasem pokuty w kościele są poszczególne piątki roku (z wyjątkiem tych piątków, kiedy w te dni przypadają uroczystości) i okres Wielkiego Postu. Wstrzemięźliwość (pokarmy bezmięsne) obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 14 rok życia we wszystkie piątki (z wyjątkiem uroczystości) i Środę Popielcową. Post natomiast obowiązuje w Środę Popielcową i Wielki Piątek wszystkich między 18. a 60. rokiem życia. W przypadku niemożliwości zachowania wstrzemięźliwości w piątek (np. zbiorowe żywienie) domaga się od nas podjęcia innych form pokuty (np. pomoc materialna, finansowa na rzecz ubogich).

V.              Troszczyć się o potrzeby Kościoła.

Wyjaśnienie zasadności tego przykazania znajdujemy w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 222). Nakazuje on wiernym dbać o zabezpieczenie kultu w ich wspólnocie, np. parafialnej (Msza Święta, sakramenty, pozamszalny kult eucharystyczny, np. czterdziestogodzinne nabożeństwo, uroczystości odpustowe), prowadzenie działalności charytatywnej, wychowawczej, misyjnej oraz godziwego utrzymania duszpasterzy.

 

Signum Crucis (Znak Krzyża)

 

In nomine Patris et Filii,et Spiritus Sancti. Amen.  

 

 

Oratio Dominica (Modlitwa Pańska)

 

Pater noster, qui es in caelis,

sanctificetur nomen tuum.          

Adveniat regnum tuum.

Fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra.                       

Panem nostrum quotidianum da nobis hodie.

Et dimitte nobis debita nostra,

sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.    

Et ne nos inducas in tentationem:  

sed libera nos a malo. Amen.   

 

   

Symbolum Apostolorum (Skład Apostolski)

 

Credo in Deum, Patrem omnipotentem, 

Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego,   

 

Creatorem caeli et terra.     

Stworzyciela nieba i ziemi.

 

Et in Jesum Christum, Filium ejus unicum, 

I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, 

 

Dominum nostrum: qui conceptus est  

Pana naszego: Który się począł   

 

de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine,

z Ducha Świętego; narodził się z Maryi Panny.

 

passus sub Pontio Pilato,  

Umęczon pod Ponckim Piłatem,

 

crucifixus, mortuus, et sepultus:   

ukrzyżowan, umarł i pogrzebion.  

 

descendit ad inferos; tertia die    

Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia 

 

resurrexit a mortuis; ascendit ad caelos,

zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa,

 

sedet ad dexteram Dei Patris

siedzi na prawicy Boga Ojca 

 

omnipotentis: inde venturus   

wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie

 

estjudicare vivos ad mortuos. 

sądzić żywych i umarłych.

 

Credo in Spiritum Sanctum,

Wierze w Ducha Świętego,

 

sanctam Ecclesiam catholicam,

Święty Kościół powszechny,

 

Sanctorum communionem, remissionem peccatorum,

świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie,

 

carnis resurrectionem, vitam aeternam.Amen.

ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.


Ave, Maria (Zdrowaś Maryjo)

Ave, Maria, gratia plena, Dominus tecum;

Awe Marija, gracja plena, Dominus tekum

 

benedicta tu in mulieribus,

benedikta tu in mulieribus

 

et benedictus fructus ventris tui, Iesus.

et benediktus fruktus wentris tui, Jezus

 

Sancta Maria, Mater Dei,

Sankta Marija, Mater Dei,

 

ora pro nobis peccatoribus,

ora pro nobis pekkataoribus,

 

nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

nunk et in hora mortis nostre. Amen.

 

Dzisiaj jest

wtorek,
19 marca 2024

(79. dzień roku)

Transmisja Mszy Świętej

                              Kościół Albigowa

Zegar

Jestem z wami.

Święta

Wtorek, V Tydzień Wielkiego Postu
Rok B, II
Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najśw. Maryi Panny

Wyszukiwanie

Sonda

Czy modlisz się modlitwą różańcową?

sporadycznie

wcale

codziennie


Licznik

Liczba wyświetleń:
6937474